Ang Bossing kong Atat

Nagkaroon ng movement sa middle-upper echelon sa department namin. Ang dating supercool director namin na si Trebor ay napunta sa operation samantalang ang "hype-na- di-na-yata-natutulog" na senior manager naming si Nomis ay director na. Si Loverboy naman ang pumalit kay Nomis at si Kodyak ang pumalit kay Loverboy na sya ng lao pan (amo) ko ngayon.

Magulo ba? Don't delve to much on the hierarchy. Tad boring info I know. Ngapala, you may find those names funny. Pseudonyms lang yon na ginagamit namin dito ng mga kapwa ko noypi para medyo discreet ang dating kapag pinag-uusapan namin sila.

Bagong promote lang si Kodyak bilang manager - na deserving naman talaga - galing sa iba pang grupo ng inhinyero. Open book na nadismaya si Nibor at Kupal na matagal-tagal na rin namang nilulumot - na dapat naman - sa pagiging senior engineers. We're expecting friction from within. Nakakaaliw minsang subaybayan ang corporate politics, parang sarswela.

Matagal-tagal ko na rin namang kakilala 'tong bagong amuyong ko, 7 taon na. Buddy ko sya sa gym at nakaka-interface ko noon pa man sa mga na cross-functional issues. He's brilliant,go-getter, work-til-you-drop perfectionist. Walang asawa, nobya, life outside work. Ultra-rightist ika nga.

Superb di ba? In a way yes. As an engineer I get satisfaction when solutions are swift and proper.

Kaya lang...

Lately madalas n'ya akong tawagan after work on trivial issues na pwede namang maghintay kinabukasan. Odious di ba?! Okay lang sa akin na abalahin during my personal time bastat hindi ako umiindayog importante talaga at hindi pwedeng maghintay kinabukasan. Yung tipo bang hihinto ang mundo 'pag hindi ko nadesisyunan. I work to live and not the other way around.